بر اساس یکی از افسانه های بائوله، ملکه ابلا پوکو و مردمش در «آکاوا» به مهاجرت خود پایان دادند؛ و پادشاهی واوله (بائوله) در آکاوا متولد شد. افراد سرشناس و نگهبانان معبد روحانی (کسانیکه به عنوان امانت داران تاریخ بائوله شناخته میشوند) در این منطقه هستند. در آکاوا ، مطلعین از سنت جنبه های زندگی در دربار سلطنتی را که از دو ملکه Abla Pokou و Akwa Boni به عنوان میراث به جا مانده اند، بازسازی می کنند. در روستای آکاوا، دقیقاً در جنگل مقدس نیامونو، ملکه ابلا پوکو به خاک سپرده شد و قدیمیها آن را «SAKASSOU» میگفتند،که به زبان بائوله «محل تشییع جنازه» معنی می شود. پیشینیان در آکاوا که پایتخت قوم بائوله است، توانستند اسرار تقویم شمسی، اسرار واژه ها و اصطلاحاتی که برای تعارف استفاده میشوند و همینطور راز شجره نامه خاندان های حاکم را کشف کنند.
بر طبق تاریخ وافسانه آکان بائوله : نشانه های سلطنتی عبارتند از: طبل بزرگ، نمادهای طلایی و صندلی سلطنتی که ملکه “آبلا پوکو” بر روی آن پا بر سرزمین ساحل عاج گذاشت و سپس در “نیامانو” مستقر شد. “نیامونو” روستای مرکزی پایتخت سرزمین بائوله (بواکه) و مقر زنان بود. پس از مرگ ملکه، خواهرزاده او “آکوآ بونی” به عنوان ملکه آکان/بائوله بر تخت نشست؛ چرا که ملکه ی فقید فرزندی نداشت و تنها پسرش هم برای نجات جان مردم آکان قربانی شده بود. به دنبال مشاهده ی مسائلی حین انجام عباداتی که در سرزمین بئوله مختص مردان بود؛ ملکه “بونی”، در پایان زندگی خود، و پس از سلطنتش ، “دربار سلطنتی ساکاسو” را تأسیس کرد. ملکه در این دربار سلطنتی قدرت را به مردان سپرد، تا دیگر هیچ وقت در قلمرو بائوله زنی بر تخت سلطنت ننشیند. پس از دوران سلطنت وی، به نوبت کوآکا ج اول، نانان تُتُ، آنوگبله دیکه، و … بعنوان پادشاه به سلطنت رسیدند. سرزمین بائوله سلطنت دو ملکه ی بزرگ را به خود دیده است.