رمان Matins de couvre-feu داستان زنی را روایت می‌کند که نامش هرگز فاش نمی‌شود. او که صاحب یک رستوران است، ناگهان شاهد دگرگونی روزمره زندگی‌اش می‌شود. زندگی اجتماعی و حرفه‌ای او به طور ناگهانی متوقف شده و او را محدود به دیوارهای خانه‌اش می‌کند. در این تنهایی تحمیلی، او به یاد زنانی می‌افتد که در زندگی‌اش نقش داشته‌اند: مادرش، زن‌برادرش و دوستش. زنانی که همگی نوعی رهاشدگی را تجربه کرده‌اند، چه از نظر عاطفی و چه از نظر مادی. راوی از خلال خاطرات این زنان، به شکنندگی روابط عاشقانه و ناتوانی برخی مردان در دوست‌داشتن واقعی زنان می‌پردازد.
سبک نگارش تانلا بونی، که هم شاعرانه و هم گاهی فلسفی است، عمق خاصی به این روایت درون‌گرایانه می‌بخشد.
تانلا بونی در سال ۱۹۵۴ در ابیجان، ساحل عاج، متولد شد. او تحصیلات عالی خود را در تولوز و سپس در پاریس ادامه داد و موفق به کسب دکترای فلسفه شد. او استاد دانشگاه بوده و بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷ ریاست انجمن نویسندگان ساحل عاج را بر عهده داشته است. بونی به عنوان رمان‌نویس، مقاله‌نویس، شاعر و نویسنده ادبیات کودک و نوجوان، به عنوان یکی از برجسته‌ترین صداهای زن در ادبیات معاصر آفریقا شناخته می‌شود. از جمله آثار شعری او می‌توان به «جایی که درون من بسیار روشن است» (Là où il fait si clair en moi – 2017) و «مرز تحمل‌ناپذیر» (Insoutenable frontière – 2022) اشاره کرد.